Terapia endokrynologiczna plus kwas Zoledronic w premenopauzalnym raku piersi

Gnant i in. (Wydanie z 12 lutego) raport z austriackiej próby klinicznej raka piersi i jelita grubego (12) (ABCSG-12) (numer ClinicalTrials.gov, NCT00295646), który dotyczył zastosowania gosereliny oraz tamoksyfenu lub anastrozolu z kwasem zoledronowym lub bez niego u kobiet przed menopauzą z rakiem piersi. Autorzy wyciągnęli wniosek, że dodanie kwasu zoledronowego poprawiło przeżycie wolne od choroby i że leczenie tamoksyfenem i leczenie anastrozolem wiązały się z podobnym odsetkiem przeżycia wolnego od choroby. Jednak osobna analiza grupy pacjentów, którzy otrzymywali anastrozol bez kwasu zoledronowego byłaby przedmiotem zainteresowania.
Frederik Wenz, MD
University Medical Center Mannheim, 68167 Mannheim, Niemcy
frederik. uni-heidelberg.de
Odniesienie1. Gnant M, Mlineritsch B, Schippinger W, i in. Leczenie hormonalne plus kwas zoledronowy w premenopauzalnym raku piersi. N Engl J Med 2009; 360: 679-691
Bezpłatny, pełny tekst Web of Science Medline
Gnant i in. podać 4-letnie 90,8% odsetka przeżycia wolnego od choroby w grupie kobiet przed menopauzą z rakiem piersi, które otrzymywały samą terapię hormonalną i 94,0% w grupie, która otrzymywała terapię hormonalną plus kwas zoledronowy. Dane z tego badania, które zostały przedstawione na spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej w 2008 r., Wykazały, że wpływ kwasu zoledronowego był spowodowany prawie wyłącznie przez ustalenia w kohorcie pacjentów, którzy otrzymywali anastrozol, podczas gdy niewielki wpływ był zauważalny dla pacjentów, którzy otrzymali tamoksyfen. Tylko 137 zdarzeń przyczyniających się do tych analiz, oczekuje się, że test interakcji porównujący skuteczność kwasu zoledronowego między grupą z anastrozolem i grupą tamoksyfenu będzie nieistotny. Jaki był wpływ kwasu zoledronowego na grupy anastrozolu i tamoksyfenu.
Richard D. Gelber, Ph.D.
Dana-Farber Cancer Institute, Boston, MA 02115
Stefan Aebi, MD
Szpital Uniwersytecki w Bernie, CH-3010 Bern, Szwajcaria
Gnant i in. opisać wyniki kombinacji tamoksyfenu i gosereliny; jednak ta łączona terapia nie jest standardową opcją dla typowego pacjenta przedmenopauzalnego z rakiem sutka zapisanym w tym badaniu. W większości ośrodków, poza kontekstem badania klinicznego, takim pacjentom zaoferowano by 5 lat tamoksyfenu plus lub minus chemioterapia, z możliwym dodatkiem ablacji jajników u kobiet w wieku poniżej 35 lat, u których nie wystąpił brak miesiączki wywołany chemioterapią .2,3 Kombinacja supresji jajników i tamoksyfenu jest rozpatrywana prospektywnie w teście czynnościowym jajników (SOFT) (Clinical Trials.gov number, NCT00066690). Ponadto, czas ekspozycji na tamoksyfen (3 lata) nie może być uznany za standardową, poziomową, opartą na dowodach formę adiuwantowej terapii hormonalnej.
Artur Katz, MD
Aknar Calabrich, MD
Szpital Sirio Libanes, 01308-050 S.o Paulo, Brazylia
com.br
Everardo D. Saad, MD
Dendrix Research, 04534-000 S.o Paulo, Brazylia
3 Referencje1. Goldhirsch A, Wood WC, Gelber RD, Coates AS, Thurlimann B, Senn HJ. Postęp i obietnica: główne punkty międzynarodowego konsensusu ekspertów co do podstawowej terapii wczesnego raka piersi w 2007 r Ann Oncol 2007; 18: 1133-1144 [Erratum, Ann Oncol 2007; 18: 1917].
Crossref Web of Science Medline
2. Rabaglio M, Aebi S, Castiglione-Gertsch M. Kontrowersje adiuwantowego leczenia hormonalnego raka sutka i zalecenia z konferencji w St. Gallen w 2007 roku. Lancet Oncol 2007; 8: 940-949
Crossref Web of Science Medline
3. Goldhirsch A, Gelber RD, Yothers G. Terapia wspomagająca dla bardzo młodych kobiet z rakiem piersi: potrzeba dostosowanych terapii. W: Konferencja na rzecz rozwoju konsensusu Narodowego Instytutu Zdrowia: terapia adiuwantowa w leczeniu raka piersi. Journal of the National Cancer Institute Monographs. No. 30. Bethesda, MD: National Cancer Institute, grudzień 2001: 44-51.

Gnant i in. nie porównywano okresu przeżycia wolnego od choroby między grupą pacjentów, którzy otrzymywali goserelinę z tamoksyfenem i kwasem zoledronowym, a grupą, która otrzymywała goserelinę z anastrozolem i kwasem zoledronowym. Nierównomierne rozmieszczenie nadekspresji HER-2 / neu wśród grup mogło wpłynąć na wyniki tego badania. W analizie należy uwzględnić markery predykcyjne, takie jak nadekspresja HER-2 / neu.
Lin Nan Li, Ph.D.
Peng Wen Dong, MD
Xijing Hospital, Xi an 710032, Chiny
edu.cn
W Tabeli 2 artykułu Gnant i wsp. Istnieje tendencja do faworyzowania tamoksyfenu w odniesieniu do odległych nawrotów i śmierci. W dwóch grupach pacjentów otrzymujących terapię endokrynną odnotowano 15 zgonów w grupie z tamoksyfenem, w porównaniu z 27 w grupie otrzymującej anastrozol (współczynnik ryzyka, 1,80, przedział ufności 95%, 0,95 do 3,38). Wartość P wynosząca 0,70 dla całkowitego przeżycia (jak przedstawiono na ryc. 2E artykułu) nie jest zrozumiała; oczekiwalibyśmy wartości P równej 0,07 na podstawie 95% przedziału ufności i liczb zdarzeń.
Toralf Reimer, MD
Dr Bernd Gerber, Ph.D.
Uniwersytet Rostock, 18059 Rostock, Niemcy
toralf. uni-rostock.de
Gnant i in. donoszą, że sześć dawek kwasu zoledronowego przedłużyło czas przeżycia wolnego od choroby u kobiet przed menopauzą z rakiem piersi, którzy byli poddawani uzupełniającej terapii hormonalnej. Bisfosfoniany są często przepisywane w związku z suplementacją witaminą D. Jednak nie ma wzmianki o tym, czy witamina D została przepisana pacjentom w tym badaniu.
Witamina D zmniejsza komórkową proliferację komórek nowotworowych, tak, że suplementacja witaminą D stanowi potencjalnie zakłócającą interpretację wyników badań. Ponadto hipowitaminoza D występuje stosunkowo często u kobiet przed menopauzą [2], a stan ten może ulec pogorszeniu wskutek pozbawienia estrogenu.3 Niedobór witaminy D we wczesnym raku piersi wiąże się ze zwiększonym ryzykiem odległego nawrotu i śmierci.
Na tej podstawie byłoby interesujące dowiedzieć się, czy którykolwiek z pacjentów, którzy byli leczeni kwasem zoledronowym, otrzymywał suplementację witaminą D, czy pacjenci ci mieli inny wynik i czy wystąpiła interakcja pod względem wyniku między kwasem zoledronowym a anastrozolem.
Alfredo Berruti, MD
Consuelo Buttigliero, MD
Luigi Dogliotti, MD
Uniwersytet w Turynie, 10043 Orbassano, Włochy
alfredo com
4 Referencje1. Holick MF. Witamina D: jej rola w profilaktyce i leczeniu raka. Prog Biophys Mol Biol 2006; 92: 49-59
Crossref Web of Science Medline
2. Nesby-O Dell S, Scanlon KS, Cogswell ME, i in. Częstość występowania i determinanty hipowitaminoz D wśród afroamerykańskich i białych kobiet w wieku rozrodczym: trzecie badanie ankietowe National Health and Nutrition Survey, 1988-1994. Am J Clin Nutr 2002; 76: 187-192
Web of Science Medline
3. Dick IM, Prince RL, Kelly JJ,
[podobne: bezpłatne leki dla seniorów, przychodnia vita, prady interferencyjne ]