Pilotażowe badanie izotretynoiny w leczeniu młodzieńczej przewlekłej białaczki szpikowej cd

Wszystkie 10 miało spontaniczną proliferację CFU-GM w hodowlach przy braku czynników wzrostu, a u 8 badanych pacjentów wystąpiła selektywna nadwrażliwość CFU-GM z krwi obwodowej na GM-CSF. Wszyscy pacjenci otrzymywali co najmniej 100 mg izotretynoiny na metr kwadratowy, aw niektórych dawkach zwiększano nawet do 200 mg na metr kwadratowy. Jedynym efektem toksycznym był umiarkowany stopień zapalenia wymienia u dwóch pacjentów. Nie było to wystarczająco poważne, aby uzasadnić przerwanie podawania leku, ale dawka została przejściowo zmniejszona u jednego pacjenta. Nie obserwowano hepatotoksyczności, hipertrójglicerydemii lub opóźnienia wzrostu, nawet u pacjentów otrzymujących izotretynoinę przez dłuższy czas.
Tabela 2. Tabela 2. Odpowiedzi kliniczne na izotretynoinę, według liczby białych krwinek i stopnia organomegalii. Odpowiedzi kliniczne pacjentów są wymienione w Tabeli 2. Dwaj pacjenci mieli pełne odpowiedzi, trzy mieli częściowe odpowiedzi, a jeden miał minimalną odpowiedź. Subiektywnie, pacjenci zauważyli, że wyglądają i czują się lepiej po rozpoczęciu terapii izotretynoiną, nawet zanim udokumentowano obiektywny efekt kliniczny. Czterech pacjentów miało postępującą chorobę (tabela 2). Jeden z tych pacjentów (pacjent 7) miał 40-procentowy wzrost liczby białych krwinek z 34% spadkiem wielkości wątroby i śledziony. W jednym (Pacjent 9) choroba postępowała szybko przez okres dwóch tygodni, z szybkim wzrostem zarówno liczby białych ciałek, jak i stopnia powiększenia organów. U pozostałych dwóch pacjentów (pacjenci 8 i 10) choroba postępowała przez okres od jednego do dwóch miesięcy.
Odpowiedzi miały kilka cech wspólnych. U pięciu z sześciu pacjentów z odpowiedziami, liczba białych krwinek i stopień organawegii zaczęły spadać w ciągu dwóch tygodni po rozpoczęciu leczenia izotretynoiną. Następnie odpowiedź ustabilizowała się, tak aby czas odpowiedzi był maksymalny w zakresie od jednego do dziewięciu miesięcy, z medianą dwóch miesięcy. Dwóch z sześciu pacjentów z odpowiedzią miało przejściowy, ale czasami dramatyczny wzrost liczby białych krwinek podczas drobnych infekcji, takich jak zapalenie ucha środkowego lub zakażenie górnych dróg oddechowych. Po rozwiązaniu infekcji liczba ponownie wróciła do poziomu linii podstawowej.
Tabela 3. Tabela 3. Przebieg kliniczny 10 pacjentów z młodzieńczym CML leczonych izotretynoiną. Wyniki pacjentów wymieniono w Tabeli 3. Pacjent przerwał leczenie izotretynoiną po roku ciągłej całkowitej remisji i był nadal wolny od choroby w ostatnim okresie obserwacji po 83 miesiącach. Pacjent 2 był najdłużej leczony izotretynoiną, ponieważ nie było odpowiedniego dawcy do przeszczepu szpiku kostnego. Jego choroba była stabilna przez około 3 i pół roku w trakcie leczenia izotretynoiną przed postępowaniem, a ostatecznie zmarł z powodu młodzieńczego CML. Pacjent 3 miał bardzo dobrą odpowiedź częściową (zmniejszenie liczby białych krwinek do <20 000 na milimetr sześcienny i> 50% zmniejszenie wielkości wątroby i śledziony w okresie 6 miesięcy), które w momencie pisania tego artykułu były utrzymywane przez 36 miesięcy. Ze względu na ogólny stan zdrowia dziecka jego rodzice odmówili zgody na poddanie się allogenicznemu przeszczepowi szpiku kostnego od dobranego HLA, niespokrewnionego dawcy.
[przypisy: kontracept ulotka, przewlekłe zapalenie wyrostka robaczkowego, przychodnia pieczewo ]