W kohorcie Lambaréné uczestnicy otrzymywali dawki 300 000 lub 3 miliony PFU. W Hamburgu uczestnicy otrzymali dawki 3 milionów lub 20 milionów PFU. W Kilifi uczestnicy otrzymali dawki 3 milionów lub 20 milionów PFU. W Genewie, pierwszych 19 uczestników, którzy wzięli udział w kursie, otrzymało jednorazowy zastrzyk z 10 milionów PFU, obserwowany przez co najmniej tydzień. Następnie uczestnicy, którzy planowali rozmieszczenie w regionach dotkniętych ebolą, zostali losowo przydzieleni w stosunku 1: w podwójnie ślepej próbie, aby otrzymać dawkę szczepionki wynoszącą 10 milionów lub 50 milionów PFU, podczas gdy ci, którzy nie planowali wdrożenia do takich regionów losowo przypisano w stosunku 1: 1: 1, aby otrzymać jedną z dawek szczepionki lub placebo. (Przegląd czterech badań przedstawiono na ryc. S4 w dodatkowym dodatku). Monitorowanie bezpieczeństwa
Miejsce wstrzyknięcia oraz ogólnoustrojową reaktogenność i stosowanie leku rejestrowano przez 7 dni po wstrzyknięciu i po obserwacji (dni 14 i 28). Oceny kliniczne i laboratoryjne wykonano podczas każdej wizyty studyjnej (szczegółowe informacje znajdują się w sekcji Metody w dodatkowym dodatku). Analizy laboratoryjne obejmowały pełną morfologię krwi i pomiary kreatyniny, białka C-reaktywnego i funkcji wątroby. Zdarzenia niepożądane wymieniono dla każdego uczestnika zgodnie ze Wspólnymi Kryteriami Terminologii dla Zdarzenia Niekorzystnego i Słownikiem Medycznym dla Działań Regulacyjnych i są one zgłaszane indywidualnie i zbiorczo.
Badanie artretyzmu i zmian skórnych
Po zaobserwowaniu bólu stawów u niektórych uczestników z Genewy, wszyscy oprócz pierwszego uczestnika z obrzękiem stawów lub akcją osiową w Genewie poddani zostali badaniu obrazowemu za pomocą ultrasonografii lub rezonansu magnetycznego (MRI), a wszyscy oprócz dwóch uczestników zostali skierowani do reumatologa. Zapalenie stawów potwierdzono, jeśli zespół badawczy zaobserwował obrzęk lub obrazowanie ujawniło wysięk. Uczestnicy Genewy, którzy mieli zmiany skórne, przeszli biopsję, wymaz lub przebicie zmian.
Wykrywanie rVSV
Opracowaliśmy ilościowe testy odwrotnej transkryptazy-reakcji łańcuchowej polimerazy (RT-PCR) ukierunkowane na gen nukleoproteiny VSV (patrz sekcja Metody w Dodatkowym dodatku). Wyniki wyrażono w kopiach na mililitr. W badaniach zwiększania dawki, miano wirusa rVSV monitorowano od dnia 0 do dnia 28 i obejmowało codzienne pobieranie próbek osocza, moczu i śliny do 7 dnia w Hamburgu. W Lambaréné i Kilifi całkowite RNA z osocza, moczu (400 .l) i śliny (200 .l) (Viral Transport Kit, BD) przechowywano w odczynniku TRIzol LS (Life Technologies) i analizowano na St. George s University of London. W Hamburgu próbki zostały ocenione na miejscu. W Genewie RT-PCR przeprowadzono w dniach 1, 3 i 7 na wszystkich próbkach osocza, na ślinie i moczu u pierwszych 20 uczestników szczepionych 10 milionami PFU i 10 uczestnikami zaszczepionymi 50 milionami PFU, a później na pęcherzykach skóry i płyn stawowy. Test RT-PCR do wykrywania rVSV przeprowadzono na zmianach w jamie ustnej zaobserwowanych w Hamburgu i Genewie. Izolację wirusa przeprowadzono w Genewie za pomocą testu łysinkowego na komórkach Vero E6 z wybranych próbek i potwierdzono na PCR i immunobarwieniu (patrz sekcja Metody w Dodatkowym dodatku).
Immunogenność
Oceniliśmy próbki surowicy w punkcie wyjściowym oraz po 28 i 180 dniach po wstrzyknięciu
[więcej w: bezpłatne leki dla seniorów, na zdrowie po rosyjsku, prady interferencyjne ]